Zrównoważony rozwój
Wraz z rozwojem cywilizacji zmniejszała się powierzchnia lasów w Europie a rosła ich rola. Dziś dla większości z nas w lesie najistotniejsze jest to, co niematerialne – czyste powietrze i woda, dzika przyroda, cisza, piękno krajobrazu.
Coraz mniej dostrzegamy fizyczne korzyści – przede wszystkim drewno. Jednak mimo upływu setek lat jest ono nadal surowcem niezbędnym, którego niczym nie da się zastąpić. Jest surowcem doskonałym, którego produkcja nie powoduje emisji zanieczyszczeń, wręcz przeciwnie – daje nam życiodajny tlen.
Zrównoważone leśnictwo to trudne zadanie i wyzwanie dla współczesnych leśników. Jest kluczem, łączącym wszystkie elementy, które składają się na nasze oczekiwania wobec lasu. W zrównoważonym leśnictwie jest miejsce dla przyrody, w tym szczególnie dla tych jej elementów, które są zagrożone eliminacją, jest miejsce dla człowieka który chce uciec od zgiełku miasta i jest miejsce na wykorzystanie drewna.
To metoda takiego zarządzania naszym ogromnym bogactwem, która pozwoli nam przekazać je naszym dzieciom i wnukom w przynajmniej równie dobrym stanie jak dziś.