Różnorodność biologiczna

Różnorodność biologiczna to termin używany w odniesieniu do różnorodności życia na Ziemi. Obejmuje on różnorodność genetyczną i gatunkową, różnorodność ekosystemów oraz interakcje między nimi i środowiskiem zewnętrznym.

Lasy należą do najbardziej cennych i zróżnicowanych biologicznie ekosystemów lądowych na Ziemi. Oprócz wszystkich gatunków drzew, które w nich występują, są także domem dla bogatych i złożonych społeczności roślin, zwierząt, owadów i mikroorganizmów. Obecność i wzajemne oddziaływanie zamieszkujących w lesie

Różnorodność biologiczna lasów stanowi podstawę dla wielu dóbr materialnych i niematerialnych, które społeczeństwo czerpie z lasów. Te dobra obejmują między innymi żywność (jagody i grzyby), drewno; siedlisko i schronienie dla zwierząt i ludzi, a także korzyści duchowe i rekreacyjne Jednak utrzymanie różnorodności biologicznej w lasach staje się coraz trudniejsze, z uwagi na rosnące potrzeby ludzkie i presję wywieraną w związku z tym na lasy. organizmów daje w efekcie wiele istotnych procesów ekologicznych, które mają miejsce w obrębie lasów, w tym zapylanie, rozsiewanie nasion i użyźnianie gleby.

Wylesianie i degradacja lasów niosą poważne negatywne skutki dla różnorodności biologicznej lasów. Organizacja ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) szacuje, że na skutek wylesiania rocznie tracimy 13 milionów hektarów lasów.

Efektem zakłócenia różnorodności biologicznej w zdegradowanych ekosystemach leśnych jest ich zmniejszona odporność i zdolność do adaptacji, a także regeneracji w następstwie zmieniających się warunków klimatycznych. Jeśli bioróżnorodności lasów ma być zachowana i zwiększona, ludzkie interakcje z ekosystemami leśnymi muszą być utrzymywane ze szczególną troską o zachowanie zasobów przyrody i zrównoważony rozwój. Podejście stosowane w certyfikacji leśnej przez PEFC aby "działać lokalnie, a myśleć globalnie" wpływa korzystnie na utrzymanie i zwiększenie leśnej różnorodności biologicznej na świecie.

Opracowywanie standardów certyfikacji na szczeblu krajowym oznacza, że mogą być one dostosowane do specyfiki lokalnej w zakresie różnorodności biologicznej, warunków środowiskowych i ekologicznych, a także politycznych, społeczno-gospodarczych, kulturalnych i administracyjnych, odzwierciedlając w ten sposób lokalne i krajowe priorytety. 

W przypadku lasów certyfikowanych w systemie PEFC, ich zarządcy muszą zapewnić, że działania gospodarki leśnej sprzyjają utrzymaniu, ochronie i poprawie różnorodności biologicznej. Obejmuje to preferowanie odnowienia naturalnego oraz rodzimych gatunków podczas odnowień i zalesień. Zarządzający lasami są zobowiązani do zapewnienia, że siedliska o szczególnych wartościach są chronione, poziom produkcji i produktywność lasów - zrównoważone, a zdegradowane ekosystemy leśne - odbudowane.

Wdrażanie przyjętych przez PEFC zasad zrównoważonej gospodarki leśnej gwarantuje, że lasy pozostaną najbardziej zróżnicowanymi biologicznie ekosystemami lądowymi na Ziemi oraz że w perspektywie długoterminowej zostaną spełnione społeczne potrzeby i wymagania wobec lasu.